Haha, terwijl ik me gisteren een beetje schuldig voelde omdat ik nu, na jaren van radio stilte, ineens iets over Michael Jackson moest schrijven heeft er iemand al een mooie clip van gemaakt :-) Stelletje hypocrieten:
Michael Jackson
Michael Jackson was mijn jeugd idool en ik heb zijn platen dan ook helemaal grijs gedraaid. Heerlijk, met de koptelefoon op luisteren naar nummers op de LP (tis alweer even geleden :) ). Het innige contact wat je op die manier met de muziek had, heb ik eigenlijk nooit meer meegemaakt. Lekker. Gewoon luisteren naar muziek. Naar je eigen emoties die zijn muziek losmaakte.
Ik lijk wel een wijf! En dat was dan ook meteen het probleem, uitdragen dat je fan was van Michael Jackson was nooit stoer. Nee, je kon beter naar ultra zwarte punk luisteren in een alto outfit, toen het woord emo nog niet was uitgevonden was het zelfs stoer. Nou ja, een beetje dan :-)
Michael op de top
Ik ben ooit naar één concert van hem geweest, in Werchter (BE). Wat een show! Die stem van hem was live alleen maar beter, daar kan geen koptelefoon tegenop. Die ziel en zaligheid heb ik pas jaren later weer teruggevonden in Skunk Anansie (mooie combi, niet ? ;-) )
De laatste jaren heb ik ontzettend medelijden met hem gehad. Al die roem. Al dat geld. En dan gevangen zitten in je eigen huis terwijl je probeert uit te vogelen waar je kind-zijn nou eigenlijk is gebleven. En dan die rel over dat baby incident. Nooit heb ik begrepen waar al die opwinding nou over ging. Ik bedoel, hij was gewoon een trotse vader en wilde dat delen met de rest van de wereld. Al die achterlijken die dachten dat ie hem over de reling zou gooien. Tsja, dàt is natuurlijk sensatie. Gewoon de zoveelste trotse vader is natuurlijk geen nieuws.
Ik had weer de hoop gekregen dat er nu weer een nieuw album zou komen, al was het alleen maar om zijn nieuwe tour te promoten. Helaas is het zover niet gekomen. En het ergste is dat nu de lijkenpikkers genadeloos tevoorschijn komen. Let maar op, het komende jaar zijn al zijn albums niet aan te slepen en staat ie op de cover van elke vooraanstaand blad. Triest, dat doodgaan blijkbaar de beste promotie is.
Maar ook ik maak me er nu schuldig aan natuurlijk. En dat is jammer. Toen ik gisteravond een herhaling van een documentaire over zijn leven zat te kijken kreeg ik bij elk nummer weer kippenvel. Bij elk nummer heb ik ook een heel sterk beeld, geur, gevoel en emotie die ik exact aan periodes in mijn leven kan koppelen. Ik besefte me weer hoeveel hij voor mijn jeugd betekent had.
En nu, om het een beetje goed te maken: Ik ben fan van Michael Jackson.
Ik lijk wel een wijf! En dat was dan ook meteen het probleem, uitdragen dat je fan was van Michael Jackson was nooit stoer. Nee, je kon beter naar ultra zwarte punk luisteren in een alto outfit, toen het woord emo nog niet was uitgevonden was het zelfs stoer. Nou ja, een beetje dan :-)
Michael op de topIk ben ooit naar één concert van hem geweest, in Werchter (BE). Wat een show! Die stem van hem was live alleen maar beter, daar kan geen koptelefoon tegenop. Die ziel en zaligheid heb ik pas jaren later weer teruggevonden in Skunk Anansie (mooie combi, niet ? ;-) )
De laatste jaren heb ik ontzettend medelijden met hem gehad. Al die roem. Al dat geld. En dan gevangen zitten in je eigen huis terwijl je probeert uit te vogelen waar je kind-zijn nou eigenlijk is gebleven. En dan die rel over dat baby incident. Nooit heb ik begrepen waar al die opwinding nou over ging. Ik bedoel, hij was gewoon een trotse vader en wilde dat delen met de rest van de wereld. Al die achterlijken die dachten dat ie hem over de reling zou gooien. Tsja, dàt is natuurlijk sensatie. Gewoon de zoveelste trotse vader is natuurlijk geen nieuws.
Ik had weer de hoop gekregen dat er nu weer een nieuw album zou komen, al was het alleen maar om zijn nieuwe tour te promoten. Helaas is het zover niet gekomen. En het ergste is dat nu de lijkenpikkers genadeloos tevoorschijn komen. Let maar op, het komende jaar zijn al zijn albums niet aan te slepen en staat ie op de cover van elke vooraanstaand blad. Triest, dat doodgaan blijkbaar de beste promotie is.
Maar ook ik maak me er nu schuldig aan natuurlijk. En dat is jammer. Toen ik gisteravond een herhaling van een documentaire over zijn leven zat te kijken kreeg ik bij elk nummer weer kippenvel. Bij elk nummer heb ik ook een heel sterk beeld, geur, gevoel en emotie die ik exact aan periodes in mijn leven kan koppelen. Ik besefte me weer hoeveel hij voor mijn jeugd betekent had.
En nu, om het een beetje goed te maken: Ik ben fan van Michael Jackson.
Abonneren op:
Posts (Atom)