Europa: verdeel en verlies

Afgelopen vrijdag was de veelgenoemde EU top. In die top zouden alle problemen 'definitief' aangepakt worden. Ja. 'Zou' is hier het sleutelwoord. Want ondanks dat de top door de politici als een succes bestempeld werd is er niets veranderd.

Er is weliswaar het voornemen afgesproken om binnen de originele Maastricht regels te blijven, maar hadden we dat 10 jaar geleden niet al plechtig beloofd? En zie het resultaat:



Behalve dat de verdeeldheid in Europa alleen maar toegenomen is, is er feitelijk niks bereikt. Nog altijd zijn er geen concrete oplossingen voor de schulden van de niet-kern landen, de slechte concurrentie positie van de zuidelijke landen, er zijn geen stappen gemaakt in de richting van de EuroBonds, de ECB gaat geen geld bijdrukken, fiscale transfers tussen landen is niet mogelijk en ondanks plannen voor maart, is er nog geen daadwerkelijke wijziging in het Europese verdrag. Dat moet eerst nog langs 17 verschillende parlementen waarvan er een groot aantal last hebben van een flinke interne verdeeldheid. Dat wordt nog leuk.

De zogenaamde kernlanden gaan het ook al moeilijker krijgen. Frankrijk is volgens China al geen AAA meer en zowel Moody's als S&P waarschuwen voor een afwaardering. Nederland zit al in een recessie, de rest gaat nog volgen.

En dat is niet eens het grootste probleem in de eurozone, het grootste probleem is de gigantische verdeeldheid in de zone. Historie heeft bewezen dat grote en machtige koninkrijken alleen vallen als er verdeeldheid heerst. Wat dat betreft geeft de historie de EU niet veel kans.

Als belegger zit er naar mijn bescheiden mening niets anders op dan langs de zijlijn te wachten. De goede oude spaarrekening is op dit moment het beste dat er is. De enige vraag die dan overblijft is in welke valuta je die rekening aan wil houden.

Mijn lieve zoon

Zo, Sinterklaasje weer terug naar Spanje. Een paar ton aan kadootjes lichter uiteraard. Gelukkig maar. Vooral de liedjes was ik zo onderhand wel een beetje beu. Leuk hoor, al die folklore. Maar genoeg is genoeg.

Al wekenlang werd er bij elke gelegenheid en ongelegenheid een sinterklaasliedje gezongen. Elke dag kreeg ik weer een flink rapport over wat er bij het sinterklaas journaal allemaal voor nieuws was. Paarden die kwijt waren, pieten die in de war raakten, afijn, U kent het wel.

Speelgoed winkels kregen ook weer volop aandacht. Mooi hoor al dat speelgoed. Als het om treintjes en Lego ging kon pappa nog wel even geïnteresseerd kijken. Maar bij de rest van de plastic spullen werd het al een stuk moeilijker.

En dan is het zover. De cadeautjes die je zelf hebt ingepakt kun je dan eindelijk weer uitpakken. Een voor een een feest. Mijn zoon was ontzettend blij met zijn Lego passagierstrein en stuiterde werkelijk van geluk. Erg mooi om te zien. Dat is tenslotte waar je het allemaal voor doet.

En toen kwam het mooiste. Alle cadeautjes waren uitgepakt. Er was niets meer. Sommige kinderen keken nog even teleurgesteld of er toch niet toevallig nóg een kadootje voor ze bij lag. Mamma's en Pappa's druk met het in elkaar zetten van de gekregen spulletjes. En in die drukte kwam kwam mijn zoon naar mij toe. Hij ging bij me op schoot zitten en hij zei:
Ik heb aan Sinterklaas jou als kado gevraagd. En ik heb je óók nog gekregen!

Dankjewel schat. Je bent mijn allerliefste. En mijn mooiste kado.