Europa: verdeel en verlies

Afgelopen vrijdag was de veelgenoemde EU top. In die top zouden alle problemen 'definitief' aangepakt worden. Ja. 'Zou' is hier het sleutelwoord. Want ondanks dat de top door de politici als een succes bestempeld werd is er niets veranderd.

Er is weliswaar het voornemen afgesproken om binnen de originele Maastricht regels te blijven, maar hadden we dat 10 jaar geleden niet al plechtig beloofd? En zie het resultaat:



Behalve dat de verdeeldheid in Europa alleen maar toegenomen is, is er feitelijk niks bereikt. Nog altijd zijn er geen concrete oplossingen voor de schulden van de niet-kern landen, de slechte concurrentie positie van de zuidelijke landen, er zijn geen stappen gemaakt in de richting van de EuroBonds, de ECB gaat geen geld bijdrukken, fiscale transfers tussen landen is niet mogelijk en ondanks plannen voor maart, is er nog geen daadwerkelijke wijziging in het Europese verdrag. Dat moet eerst nog langs 17 verschillende parlementen waarvan er een groot aantal last hebben van een flinke interne verdeeldheid. Dat wordt nog leuk.

De zogenaamde kernlanden gaan het ook al moeilijker krijgen. Frankrijk is volgens China al geen AAA meer en zowel Moody's als S&P waarschuwen voor een afwaardering. Nederland zit al in een recessie, de rest gaat nog volgen.

En dat is niet eens het grootste probleem in de eurozone, het grootste probleem is de gigantische verdeeldheid in de zone. Historie heeft bewezen dat grote en machtige koninkrijken alleen vallen als er verdeeldheid heerst. Wat dat betreft geeft de historie de EU niet veel kans.

Als belegger zit er naar mijn bescheiden mening niets anders op dan langs de zijlijn te wachten. De goede oude spaarrekening is op dit moment het beste dat er is. De enige vraag die dan overblijft is in welke valuta je die rekening aan wil houden.

Geen opmerkingen: