Euro: nu of nooit

Het gezeur en gezanik over de Europese problemen blijft maar doorgaan. Helaas ook terecht. Keer op keer bewijzen onze (euro)politici dat ze geen eenheid kunnen of willen vormen. Dat ze het nu eens zijn geworden over een regeling die er al was is natuurlijk alleen maar theater. Er wás al een akkoord: ter grootte van 750 miljard. Het was ook al permanent. Terugtrekken zou een ramp betekenen. De enige toevoeging van dit akkoord is dan ook dat de EFSF voor alle landen semi-legaal is geworden én dat er geen referendum over gehouden kan worden (stel je voor, burgers die zich met de overheid bezig houden, de horror!).
Helaas blijft het onderliggende probleem van een non-eenheid in stand. Duitsland en Nederland willen geen soevereiniteit opgeven, de knoflook landen kunnen niet zomaar ineens concurrerend worden.
Een goed voorstel kwam van de Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker. Één Eurozone obligatie lijkt misschien niet wenselijk en duur voor Nederland en Duitsland. Maar als er een systeem van op- en afslag rentepercentages toegepast zou worden zou het ook een rechtvaardig systeem zijn. Landen met probleem budgetten betalen meer rente, landen met een goede balans betalen een lagere rente. Hiermee wordt de pijn eerlijk verdeeld over de Eurozone en is er ook een betere eenheid in de financiering.
Toevallig kwam ik een oud (2002!) artikel tegen dat precies mijn toenmalige en huidige bezwaren tegen de Euro opsomt. Let wel: ik ben niet tegen de Euro, integendeel zelfs, maar ik ben wel tegen de huidige opzet. De onderlinge verdragen rammelen niet alleen aan alle kanten, de zone is gewoon te groot met te veel onderlinge verschillen. De noordelijke landen hebben min of meer dezelfde moraal en concurrentie posities. De zuidelijke landen ook, maar dan anders.

Doorzichtige Transparantie

Vandaag een artikeltje gelezen over het afschaffen van het kickback-fee. In dit artikel worden zorgen geuit over de gevolgen van het afschaffen van deze vergoeding. Het zou namelijk heel makkelijk wel eens duurder worden voor de eindklant.
En toch vind ik dit een vreemde redenering. Worden de kosten voor beleggingsfondsen ineens hoger doordat ze er uitleg over moeten geven? Moeten ze ineens meer verdienen omdat ze beter hun best moeten doen? Op dezelfde wijze werden we al bang gemaakt toen in 2009 een soortgelijke regeling voor hypotheek adviseurs inging. Ojee, een uurtarief. Dan wordt het ineens wel heel erg duidelijk wat die adviseur kost.
Ik snap wel dat de meesten gewoon niet eens willen weten dat ze de komende 30 jaar voor dat ene advies moeten betalen. Elk jaar weer opnieuw.
Nee, geef mij maar gewoon glasheldere tarieven. Zodat ik weet dat de fondsmanager 1,5% opstrijkt. En dat de verzekeraar die het doorverkoopt er óók nog eens 0,5% van opstrijkt. Geen probleem. Voor de fondsen die het goed doen dan. Kijk maar eens naar de performance van Carmignac en Skagen fondsen.
De AFM zou er dan ook goed aan doen om zich alleen te focussen op het verplicht stellen van de informatie voorzieningen. Niet op het verbieden van vergoedingen. Als het maar helder is wat het allemaal kost dan komt er vanzelf wel weer een vergelijkings site waar de consumenten de voor hen geschikte producten kunnen kiezen. En daar is iedereen bij gebaat.

Plunderende Pensioen Potjes

Ojee, we zijn genaaid! Alweer...
Dat het vertrouwen in het ABP de laatste jaren flink gedaald is staat buiten kijf, maar na het kijken van dit filmpje zakt het helemaal naar nul. Zo verkondigen ze de heilige beleggingsgraal te hebben gevonden: ze gaan beleggen met meer rendement en minder risico!! Zoals anderen in het filmpje al zeggen: dan moet je het hiervoor wel reteslecht hebben gedaan.
Dat er over 20 jaar nog maar 1 werkende op 10 pensionado's overblijft is natuurlijk ook pas sinds dit jaar bekend geworden. De term babyboomers sloeg dan ook niet op het grote aantal baby's dat indertijd geboren werd, maar op de hoeveelheid herrie die ze maakten bij de geboorte.. Overschakelen naar obligaties nu zou meer rendement en minder risico opleveren. Dat obligaties de laatste 30 jaar in een boom markt zitten komt natuurlijk ook écht niet omdat sinds 1980 de rente van 15% naar 1% gezakt is. Dat kan nog makkelijk 20 jaar langer duren want de rente kan nog stúkken lager. U ziet: er werken pure professionals daar die echt weten waar het over gaat. Zouden het ex-ING'ers zijn?
Ik heb nooit een eindloon regeling gehad. Ik moest het doen met een spaarpotje waarmee ik op mijn 67e mijn pensioen mag 'aankopen'. (Overigens betekent dat aankopen niets anders dan dat ik met dat zakje geld bij verzekeraars ga vragen hoeveel ze er in jaarlijkse termijnen voor willen geven). Nu mag ik misschien wel blij zijn met deze regeling, want ik weet tenminste wat ik heb en hoe het geld (in grove lijnen) belegd wordt (Go go Asia).
De grote klapper komt nog: vanaf de 23e minuut word er gesproken over hoe goed ze er voor stonden in de jaren 90. Zo goed zelfs, dat de overheid er stinkend jaloers op werd. Ze gingen dreigen om extra belasting te gaan heffen op de hun reserves! En als gevolg bleven er voor de pensioenfondsen 2 mogelijkheden over: het slechter doen of betalen aan de overheid. De keuze was blijkbaar simpel: met bakken tegelijk gooide ze hun reserves overboord. VUT regelingen, bonussen, vakantie-pensioen en zelfs terugbetalingen aan de werkgevers zijn allemaal gefinancierd met óns pensioen. Pas in 2004 is de overheid tot inkeer gekomen en heeft toenmalig minister Zalm de dreiging van die extra belasting teruggetrokken.
Mosterd na de Zalm. Door de systematische plunderingen en een economische crisis die maar niet weg wil gaan zijn de dekkingsgraden bij veel fondsen naar een dramatische 90% gezakt. En nu proberen ze te beslissen wie ze het hardst gaan pakken: korten op de uitkeringen van nu of de toekomstige premie omhoog...

P.S. Ik zou niet weten waarom, maar als je de silverlight versie wilt zien kun je hier terecht.